Geen weg terug
Linda haalde diep adem en naderde het verblijf. Marvin leek haar eerst niet op te merken, maar toen ze dichterbij kwam, draaide hij zijn hoofd en keek haar recht aan. Zijn ogen vernauwden zich, en Linda wist niet zeker of hij haar herkende. Ze stopte een paar meter verderop en sprak hem zachtjes aan. “Hé, Marvin,” zei ze. “Ik ben het, Linda. Ken je me nog?”
Page 29 of 40
