De val van de camera
De haren in zijn nek sprongen meteen overeind en zijn huid ging binnen enkele seconden van zachtroze, naar bleekwit. Er was geen tijd te verliezen. Hij liet alles wat hij in handen had vallen (inclusief de camera, die toevallig nog op de plaat stond) en snelde op de twee mannen af. Schreeuwend en zwaaiend probeerde hij hun aandacht te trekken.
Page 20 of 40