Een stem van achteren
In een kleine kuil smeulde nog een vuurtje en door een opening die als ingang diende, zagen ze een bed van sparrentakken. “Hier moet de persoon wonen die we volgen,” mompelde Lisa, haar stem verstomd in het stille bos. “Maar waar zijn ze nu?” Toen werden ze opgeschrikt door een stem van achteren: “Hallo, sorry dat ik jullie stoor.” Ze sprongen bijna op van verbazing.
Page 35 of 40