Καλά κόκαλα
Ο Κάλβιν άνοιξε την μπροστινή πόρτα του κτιρίου για να επιθεωρήσει περαιτέρω το νέο του σπίτι. Το φως του ήλιου συναντούσε το ξύλινο πάτωμα ακριβώς όπως έπρεπε και έδινε στον Κάλβιν μια οικεία αίσθηση. Ωστόσο, ήταν ξεκάθαρο ότι χρειαζόταν πολλή δουλειά. Τα κόκαλα του σπιτιού ήταν γερά. Αλλά όλα τα υπόλοιπα είχαν καιρό να δουν αγάπη.
Page 3 of 55