Bijna daar
De stoep voor haar was leeg. Ze kon zo snel mogelijk gaan en zag in de verte het stadsplein. Donna’s hart maakte een sprongetje toen ze merkte dat het gevuld was met mensen, maar toen voelde ze een plotselinge ruk. Haar rolstoel kwam tot stilstand en terwijl ze om zich heen keek, staarde ze in het bleke gezicht van Blake. “Wacht, alsjeblieft, ik moet je iets vertellen!” smeekte hij, terwijl hij buiten adem klonk.
Page 33 of 60
