Toen het stof was neergedaald
Harold, Marcus en Lawrence herpakten zich en krabbelden snel overeind, de desoriëntatie van de klap van zich afschuddend. Door het opklarende stof zagen ze de mysterieuze groep, die nu triomfantelijk stukken glinsterend puin omhoog hield. De glinstering van goud was onmiskenbaar, zelfs in het zwakke licht van de grot. Harold wisselde een bezorgde blik uit met zijn buren. “Dus er is hier nog steeds goud,” mompelde hij zachtjes zodat de groep hem niet zou horen…
Page 44 of 60